Ömer Yetgin / BUGÜNLÜK

            Hani özlü bir sözümüz vardır; “Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar…” Bu söz; çok özlü bir söz. Gerçeğin ta kendisi diye düşünüyorum…

                        Hangi varlık; annelerimiz gibi üzerimize titrer?

            Hangi varlık karşılık beklemeden, kayıtsız şartsız bizleri canı gönülden sever?

            Hangi varlık gerçek anlamda iyiliğimizi, başarımızı ister.?

            Hangi varlık ‘’gösterişsiz’’ sevgisini belli eder?

            Yaşımız ne olursa olsun; annemizin gözünde hep küçük bir çocuk oluşumuzun nedeni nedir?

            Yemeyen yediren, giymeyen giydiren, şevkatini asla esirgemeyen, bizim için deyim yerindeyse şaçını süpürge eden böylesi bir varlık baş tacı edilmez de ne yapılır?

            Peki annelerimizin değerini bilebiliyor muyuz?

            En önemlisi; yaşarken değerini bilebiliyor muyuz?

            Hangi bir sözcük anlatabilir annelerimizi tanımlamaya? Cümleler yeter mi? Hangi gün yeter böylesi bir varlığı anımsamaya?

                        Anne sevgisi; sevgilerin en kutsalı… Anne şevkati; tanımı imkansız, sözcüklerle ifade edilemeyecek kadar özge bir kavram…

            Her Anneler Günü’nde içim burkulur, gözlerim dolar…

            Çünkü; yıllar önce kaybettiğim annemin acısı hala içimde bir yaradır.

            Bir sızı, bir kapanmaz boşluk…

            Anneler; şevkati ve sevgisiyle yaşama renk katan, hayatı anlamlı kılan, zorlukları yok eden, özlemleri çevreleyen, üreten, yetiştiren, hayata hazırlayan, son nefesine kadar kollayan eşşiz varlıklar…

            Bu yüzden bir güne sığmayacak kadar engin sevgiyle anımsanması gereken iyilik melekleri onlar…

Anne  sevgisi; karşılıksız, yalansız, dolansız, hesapsız bir sevgi…

            Sözcükler böylesi bir gücü anlatmada yetersiz kalıyor.

            Dünyanın bütün servetini önüne yığsak, dünyanın bütün çiçeklerini derlesek, tüm güzel ve ışıltılı sözcüklerle onu ne kadar sevdiğimizi haykırsak yetmez…

            Çünkü; anne sevgisi karşılıksız bir şevkat sarması…

            Çünkü anne sevgisi; hesapsız, yalansız, dolansız, nedensiz bir sevgi…

             Anneler Gününü geride bıraktık.

            Bir güne sevgisini, şevkatini sığdıramayacağımız iyilik meleklerine yaşarken hak ettiği değeri ve önemi vermemiz gerekiyor.

            Çünkü onlar; tüm övgüleri, sevgileri ve değeri sonuna kadar hak ediyorlar…

            Ne yapsak da hakkını ödeyemeyeceğimiz annelerimizi tanımlamaya sözcükler yeter mi?

            Kesinlikle yetmez…

            Yetmiyor da…