Ergün Efe

Her ne kadar din zamanla kültüre de etki yapsa, bu iki ayrı alanı iyi ayırt etmesini bilmek gerekir.

Bizim bu coğrafyada iki tür emperyalizm cirit atmaktadır. Biri herkesin bildiği emperyalizm, diğeri de ülkemizde pek dikkate alınmayan veya yeterince herkes tarafından farkına varılmayan, ancak bana göre toplumumuz için bilenen o klasik emperyalizmden çok daha tehlikeli olan Arap kültür emperyalizmidir.

Peki bunun bu kadar etkin olmasına rağmen, neden güncel hayatta insanlarımız bunun pek farkına varmazlar? Neden tehlike gün ışığına çıkarılmaz ve konuya hakim kişiler tarafından kamuoyunda tartışılmaz?

Sanırım en büyük nedenlerinden biri insanımızın kendi öz kültüründen (eskiye oranla) çok daha fazla uzaklaştırılmış olmasından olsa gerek!

Özelikle Vahabi Arapların İslamiyet ile alakası olmayan ama “İslam” adı altında kendi kültürlerini ülkemize (bizlere) ihraç ettiklerini artık daha net farkına varmalıyız. 
Bu tehlikenin daha iyi farkına varmanın yolu kültür ile dinin aynı şeyler olmadığını veya “olmak zorunda olmadığını” anlamak gerek. Örneğin İspanyol’da, Alman’da, İsveçli’de, Portekiz’de Hristiyandır, ama Hz. İsa Yahudi diye kimse İbranice’yi kutsal saymıyor ve Yahudi kültürü edinmiyor. Onun için üzerine basa basa diyorum ki: Kültür başkadır, Din başkadır!

Başka halklara gereksiz bir husumet  beslemek asında daha çok “düşman edinmeden kimlik edinemeyen” veya “düşman edinmeden kendi kimliğini tarif edemeyen” insanların işidir. Tabii dediğim doğru anlaşılmalı, bu “Düşman yoktur” anlamına gelmez!..
Demem o ki, bilinçi insanlar kimliğini ilk evvel kendi öz kültürünü iyi tanıyarak edinirler. Bu türden bir kimlik edinme biçimi her şeyden evvel iyi ve doğru bilgi gerektirir ve bilgileri edinmek ciddi bir emek ister. 
Mesela iki dizi eksik izleyip, oradan tasarruf edinilen zaman ile insanın kendi özünü, köklerini araştırması doğru bir kimlik edinmek için çok önemlidir.
Salt düşman tarifi üzerinden kimlik edinmek kesinlikle yetersizdir, kolaylıktır, rahat iştir ve ciddi emek vermek gerekmez. Kişi “Sendenim” der, kimse o kişiyi kolay kolay eleştirmez. Ancak bu bilinçli bir kimlik edinme biçimi değildir, daha çok bir tarikata üye olmak gibidir. Anlayacağınız bu türden ezberleye ve boyunduruğa benzeyen kimlik edinme biçimi daha çok bir “mürid/ mürşid ilişki türüdür. 
Oysa şimdiye kadar oluşmuş olan kendi öz kültürünü ve o kültürün geçmişini - en azından genel hatları ile bilmeyenler - gerçek manada kimler dost kimler düşman bilmezler, bilemezler, çünkü bildikleri ancak kulaktan dolma, ordan burdan duyma bölük pörçük söylence ve söylentilerden ibarettir; yani ezbere dayalı.

Öyle olmamış olsa, şu Dünya’da tek bir tane Arap bile Türk olmak istemezken, tarihini, geçmişini bilmeyen bizim insanlarımızın bir kısmı bu kadar Arap sevici olmaya hevesli olurlar mıydı?
Ülkemizin geleceğine doğrudan ciddi derecede tehdit oluşturan iki tehlike vardır:

Biri gücünü kapitalist sermayeden alan Batı emperyalizmi.
Diğeri de herkesin farkına varmadığı, varamadığı için bama göre çok daha tehlikeli olan Arap kültür emperyalizmidir!
ABD emperyalizmi neden Arapların, ama özelikle de Suudi’lerin  topraklarını CİA üssüne çevirdiğinin asıl nedeni Türkiye’dir. Çünkü iyi anlamışlar ki, ülkemiz kalkınırsa diğer İslam ülkelerine müspet manada örnek ışık olur. Batı emperyalizminin bu olabilirlikten ödü kopmaktadır. 
İşte en çokta bunun için ABD Suudi Arabistan’ı  CİA üssü yapmıştır;

Farkına varanlara bin selam olsun!