Binali Efe / KONUK YAZAR

1945’de  Nuri Demirağ’ın başkanlığında Milli Kalkınma Partisi kuruldu.

7 Ocak 1946’da  Celal Bayar, Adnan Menderes, Fuat Köprülü ve Refik Kor Altan tarafından Demokrat Parti kuruldu.

O günden bugüne kadar, CHP hiçbir zaman tek başına iktidar olamadı.

Bülent Ecevit’in genel başkanlığı süresince 1973 genel seçimlerinde yüzde 33,3 oy almasına rağmen hükümet kuramadı.

Asırlık CHP 1950 tarihi sonrası ilk defa yine Bülent Ecevit genel başkanlığında 1977 genel seçiminde oyunu 41,4’e çıkararak en yüksek oy oranı olarak tarihe geçti. Ancak iki defa kısa süreli kurmuş olduğu koalisyon hükümetlerde Başbakan oldu.

CHP 26 Ocak 1974 tarihinde Milli Selamet Partisi ile kurduğu Koalisyon hükümetinde ilk defa kısa süreli Başbakan oldu.

CHP Bülent Ecevit’in genel başkan olduğu en son 5 Ocak 1978 tarihinde yeni bir hükümet kurarak tekrar başbakan oldu.

CHP 14 Ekim 1979 tarihinden bugüne kadar, bir daha hiçbir şekilde iktidar olamadı.. Ama her genel seçimlerden sonra ana muhalefet parti olarak laiklik, hak, hukuk, Adalet, Cumhuriyet ve parlamenter sistemi için mücadele vermeye devam etti.

Ancak ana muhalefet olarak kalması CHP’ye gönülden bağlı olanları rahatsız ettiği de bir gerçek. Eğer CHP’nin kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk olmamış olsaydı bu parti çoktan tarihin tozlu sayfalarında yerini almış olacaktı.

Bu nedenledir ki; CHP seçmeni sıradan bir seçmen kitlesi değildir. Her bir seçmen elittir, eğitimlidir, kültürlüdür, dürüsttür, çalışkandır ve vatanına aşıktır. Devletçidir, devrimcidir. Yılmaz, bıkmaz ve sabırlıdır. Devrimci ruha sahip, haksızlığa karşı kararlı, hak, hukuk ve adalete sevdalıdır. Hırsıza, uğursuza bilhassa vatan hainlerine karşı çok hassastır.

Din, iman Mezhep ve ırk ayrımı yapmadan her bir ferdin kimliğini o kişinin şerefi ve namusu sayarak kimselere müdahale etmez edenlerin de karşısında olur. Hep söylerim ve de çok üzgün olduğumu da eklerim! “Ne yazık ki devletin kurucusu çok ama çok erken Hakkın rahmetine kavuştu”!

Fazla değil şöyle 15 veya 20 yıl daha yaşamış olsaydı, Türkiye Cumhuriyeti tüm ana ilke hatlarıyla yerine oturmuş olacaktı.

Ata’mızın hakkın rahmetine kavuşmasıyla bütün projeler ortada kaldı.

Devrimler yarım yamalak kaldı.

Cumhuriyet’in fazileti halka anlaya bilecek dilde anlatılmadı.

Laiklik ilkesi tabana hiç mi hiç anlatılmadı.

 NATO’ya girişimiz ve Marşal yardımları halkın ağzına bir parmak bal çalınmış gibi olsa da aslında Türkiye’nin gırtlağa kadar borçlanmasına en büyük sebebedir. 1950 yılında Adnan Menderesin iktidara gelmesiyle, Türkiye’nin gelişmesi, ABD’nin göndermiş olduğu Marşal yardımıyla durduruldu.

Aydınlanma devrimi için dünyada bir numara olan Köy Enstitüleri projesinin rafa kaldırılması gelecek yıllar açısından en büyük kaybımız oldu.

Atatürk öncesi okullarda ders veren yabancı öğretmenlerin birçoğu casus olduğunu bilen Okur yazar oranı Cumhuriyet kuruluşu tarihinde erkekler %12,99 kadınlarda ise %3,67 olduğunu var sayıldığında kapatılan Köy Enstitülerin önemini daha iyi anlamış oluruz. Yani Türk halkı bilinçli olarak cahil bırakıldı.!

Tekke ve zaviyeler gayri resmi ve bilinçli olarak serbest bırakıldı. Atatürk’e karşı düşman cemaatler çığ gibi çoğaldı. Türkiye’nin bazı sağ muhafazakâr kinci, dinci ve Arap hayranları, Atatürk ve Atatürk’ün kurmuş olduğu CHP tarikat ve cemaatleri dinsiz ve imansız olarak lanse edildi.

O dönemden bu ana kadar muhtelif sağ muhafazakâr partiler her dönemde bir sürü hata sevap ve günah işlediler. 19 sene aralıksız devleti idare eden AK Parti, tıpkı kendilerinden önce iktidar olanlar gibi CHP’yi vatan haini, dinsiz ve terörist göstererek aynı hatayı devam ettiriyor. Ekonomi kötü, borçlanmamız artıyor.

Milleti; Din, iman, Alevi, Sünni, Kürt, Türk ayrımı yapan anlayış ve partiler var oldukça,

CHP’NİN İKTİDAR OLMASI ÇOK AMA ÇOK ZOR GİBİ GÖRÜNÜYOR…

Ancak;

Millet ciddi ekonomi sıkıntılar içinde cebelleşirken, açlık, yoksulluk, yolsuzluk, işsizlik, komşularımızla kötü ilişkiler, israf, zam, sanayi, endüstri, imalat, ihracat, ithalat, döviz de ki dengesizlik, iç borç, dış borç, enflasyon, devalüasyon, adalette ki güvensizlik yanı sıra türban, din ve ırk gibi çağdışı söylemler derken Cumhur ittifakını hayli zayıflatmış gibi! Son yerel seçimler sonrası doğan umutları Milet ittifakı canlı tutarsa, eleştirileri biraz bırakarak iktidara geldiğinde neler yapacağına dair ciddi bir kamuoyu çalışması yapıp tüm Milletvekillerini radyo, televizyon, gazete gibi sosyal medya ve saha çalışması yaptırtarak vatandaşa açık ve net bir şekilde iktidara gelmeye kararlıyız demeli.

Bak o zaman ne olur?

Bence; o zaman Millet ittifakı iktidara gelir.

Olur mu dersiniz?

Olur mu olur…