BİNALİ EFE / KONUK YAZAR

Kadını bir başka kadının doğurur; Dünya’ ya merhaba derken ilk ağlayışı karşılıksız sevda gibidir! Geri kalmış topluluklarda. Doğarken kız çocuğu; Baba şaşkın, gönlü buruk ve kırgın! Ah keşke oğlum olsaydı diye hayıflanır… Dede’nin hayal kırıklığı; Amca’nın şaşkınlığı; Böyledir bizim memleketin havası! • Ana bin bir eziyet ve dayanılmaz sancılarla doğururken kızını; Sevinç gözyaşları dökülür yüreğinin ta derinliklerinden. Mutluluğun tarifi yoktur. Çünkü kadın kadını doğurmuş. Doğurduğu kız bir gün ana olacak diye. Tüm aile üzüntülü hatta kederlidirler... Ve akrabalar sesiz ve duyarsız! Böyledir bizim memleketi havası! • Kadın çocuk olur. Gülmesi, oynaması, Daldan dala koşması, Sevinç çığlıkları atması, Hoplayıp zıplaması, Hor görülür, Kadın olduğu için! Kız çocuğu ağır başlı olmalı. Diye nasihat edilir. Ve çocuk kadın susar! Böyledir bizim memleketin havası! • Kız çocuğu çocukluğunu yaşamaz; Okula göndermezler okursa gözü açılır… Âlim Allah koçasına karşı çıkar. Böyledir fakir ülkenin geri kalmış Ortadoğulusu! Devletin ve yörenin zoruyla okula gider; Birazcık okuma yazma öğrendi mi alırlar okuldan. Çocuk kadın anlayamaz nedenini… Sorduğunda? Okuyup or..pu mu olacaksın? Ve çocuk kadın susar! Böyledir bizim memleketin havası! • Kadın ergen olur; Ayıplanır, saklanır. Sevmesi sevilmesi yasaklanır. Baba’nın baskısına katlanır. Namus kişilikte aranmaz; Kişinin özün de, sözünde aranmaz, Diz ile göbek arası olarak bilinir! Kadınlığın saklanılması gerekir. Ve susar! Böyledir bizi memleketin havası! • Çocuk kadın büyür ergen olur; Yanağında gamzesi, Burnunda hızması, Başında yazması, Ürkektir kuş misali, Gezerken keklik gibi seker. Sevda düşmüş gönlüne… Eşini kendi seçmez; Büyükçe erkekler seçer. Ailenin büyüğü ne derse, kim derse onunla evlenir, Sevsin sevmesin, yaşlı, genç, dul bekar fark etmez! Sen kadın aklıyla karışma derler; Ve susar! Böyledir bizi memleketin havası! • Kız kısmını boş bırakırsan ‘ya davulcuya ya zurnacıya gider’ sözünü’ öğrenir. Çocuk kadın gelin olur evlenir, Eş olmaz ’karı’ olur. Evde hizmetçi, Mutfakta aşçı, Tarlada ırgat, Kocanın kölesi, ‘Yuvayı dişi kuş yapar’ sözünü öğrenir.. Ve susar! Böyledir bizi memleketin havası! • Kadın aşağılanır, “saçı uzun aklı kısa”, Ölesiye dayak yer; ‘Kocanın vurduğu yerde, gül biter’ sözünü öğrenir. Ve günün birinde o da anne olur. ’Koca’nın çocuğunun hatta tüm ailenin annesi olur. Saçını süpürge yapar ama nafile, Yine koca övülür. Kadın dövülür. Ve çocuk gelin susar! Böyledir bizi memleketin havası! • Kadın yaşlanır ’ana’ olur, nene olur… İşin gerçeğini kavrar ama geç oldu diyerek ciğerden bir offf çeker karşı dağlar yıkılır! Konuşmak ister ama güç olur; Yaşanmış acıları içinde dert olur; Gözyaşları sel olur; Ama vakit geçmiş, Azrail kapıyı çalmış, Çocuk kadın ha yaşamış ha yaşamamış! Koca bir hayat erkek hegemonyası altında gelmiş ve geçmiş! Ve bir daha hiç konuşmamak üzere, Susar !!! Böyledir bizim memleketimizin kadını’!!! Binali Efe