Eyüp Koçak / Muhabir Türk

 Türk sinemasının bugüne kadar yetiştirdiği en önemli isimlerinden biri Ayşen Gruda. O güzel gülüşü, saf kadın rolüyle zihnimize kazındı.  Kemal Sunal filmleri, Hababam Sınıfı onunla daha bir güzeldi. Birçok efsane sinema filminde rol aldı. Belki başrolde değildi ama öyle mükemmel bir karakter oyucusuydu ki; gülüşüyle, saflığı ile hafızamıza kazındı.

Türk sinemasının gülümseten kadını artık yok. Pankreas kanseri nedeniyle yattığı hastanede ne yazık ki hayata tutunamadı. Ayşen Gruda gibi karakter oyuncularının nesli gün geçtikçe tükeniyor. İşin acı tarafı, onların yokluğunu dolduran da çıkmıyor! Türk televizyonlarında yayınlanan dizi ve sinema filmlerine bir bakın!

Ekranları enteresan tipler adeta işgal etmiş durumda.

Onları izliyoruz ama kim olduklarını bilmiyoruz.

Oysa Ayşen Gruda, Kemal Sunal, Zeki Alasya, Sadri Alışık, Dinçer Çekmez’i her izlediğimizde hiç izlememiş gibi ekrana kilitleniyor, onlarla hüzünleniyor onlarla duygulanıyoruz.  Onlara yaşarken sahip çıkmıyoruz. Onları hak ettiği gibi bu dünyadan uğurlamıyoruz.

Hal böyle olunca ekranların da, senaryoların da kalitesi düşüyor.

Hiç unutmuyorum,  2017 yılıydı. Altın Kelebek ödül töreninde Harun Kolçak’a verilen ödülü babası Eşref Kolçak almıştı.  Oğluna verilen ödülü alan Eşref Kolçak, orada öyle bir duygusal konuşma yaptık ki, gözyaşlarımı tutamamıştım.  Türk sinemasının ne zaman değerli bir ismi hayatını kaybetse, “Hayatımda 71 yılımı sinemaya verdim. Ama ben köy çocuğum. Köydeyken çok kelebek yakalardım. Ama bu kelebeği oğlum Harun yüzünden alıyorum” diyen Eşref Kolçak aklıma geliyor.

Türk sinemasına yıllarını veren insanların bir bir gittiği şu günlerde,  bari geride kalanlara sahip çıkalım. Kültür ve Turizm bakanlığı, bu değerli sanatçılarımıza sahip çıkmalı. Hiç değilse son günlerini iyi yaşayabilmeliler.  Belki Ayşen Gruda’nın ihtiyacı yoktu ama ihtiyacı olan, yoksullukla pençeleşen o kadar çok sanatçı var ki, bu ülkemiz için utanç duyulacak bir durum.

Lütfen sanatçılarımıza sahip çıkalım.

Onların değerini yaşarken bilelim.

Öldükten sonra duyulan sevginin ne ona, ne sevgi duyana,  ne de bu ülkeye faydası var.