Ömer Yetgin / BUGÜNLÜK

            Üretim ve tüketim… Birbiri ile örtüşen; sebep ve sonuç ilişkisinde değerlendirilecek küresel bir olgu.

            Yaşantımıza yön veren bu kavramlar üzerinden hareket ederken, bir olgunun eksikliği diğerini çağrıştıran ve beraberinde sorunlar getiren bir olgudan söz ediyorum.

    İletişim ve bilişim sektöründe her yenilik, her gelişme sınırları zorlamaya devam ederken, toplum olarak tüketim çılgınlığımız da devam ediyor.

  Bu noktada bilgisayarın geldiği nokta sınırları zorlarken, birbirimizle iletişimde cep telefonuna olan bağımlılığımız giderek farklı boyutlara geliyor.

            Ne gariptir ki; çok değil; 4-5 yıl önce cep telefonuna karşı olan, “Benim cep telefonuyla işim olmaz!” diyen insanlar şimdi cep telefonsuz dolaşamaz olmuş!

            Diyebilirim ki; teknolojiye karşı olan bu kişiler şimdilerde saatlerce cep telefonuyla konuşuyorlar.

            Gerçekten de inanılır gibi değil…

            Teknolojiye karşı olan insanların cep telefonu müptelası olduğu bir ortamı yaşıyoruz.

            Cep telefonuna karşı olan insanların kısa süre sonra “bağımlı” olduğunu düşündüğümüzde, bu konuda yani cep telefonuyla konuşma süresi bakımından Dünya lideri olmamızın “tesadüf” olmadığı ortada…

            Öyle kişiler biliyorum ki, sinemada bile kulaklıkla cep telefonuyla konuşmaya, ya da sosyal paylaşım sitelerinde paylaşım yapmaya çalışıyor…

            Aynı şekilde kredi kartına karşı olup da, şimdilerde çift kredi kartıyla dolaşanlar ay sonu şişkin hesap ekstreleri karşısında şaşkınlığa düşüyor!

                        Daha sabah uyanır uyanmaz cep telefonuna sarılan, kahvaltıyı es geçen, ev işlerini ihmal eden insanların giderek çoğaldığı bir ortamı hep birlikte yaşıyoruz.

            Tüm bu olumsuzlukların yanında maalesef kitap okuma oranımız hızla aşağıya düşüyor.

            Sadece kitap değil elbette gazete okuma alışkanlığımız da artık diplerde geziniyor.

            Tüketim çılgınlığında sınırları zorlar hale geldik!

            Bir taraftan böylesi bir durum, diğer tarafta sosyal yaşama ayrılan zamanın kalmaması…

            Geçim sıkıntısı ile tüketim çılgınlığı ise tezat bir görüntü oluşturuyor ki, bunu anlayabilmek gerçekten  çok zor!

            Üretimin iyice azaldığı, tüketim çılgınlığının son hız devam ettiği günümüzde akıl tutulmasını yaşıyor gibiyiz.

            Acilen unuttuğumuz üretime yeniden sarılmamız artık kaçınılmaz…