Eyüp Koçak / Muhabir Türk

 Toplum olarak bazı şeyleri yaşayarak öğreniyoruz. Aslında toplumun hayatını düzenleyen kurallar ailede çocuk yaşta öğrenilir ama gel gelelim iş uygulamaya gelince,  büyükler bu konuda umursamaz davranabiliyor.  İnsanlar son dönemde o kadar bencil oldular ki, bu bencilliğin sınırı dozunu aşar nitelikte oldu.

Detaya gelelim…

Önceki gün araçla yolculuk yaparken, bir ambulans hastaneye hasta taşıyordu. Haliyle yol kalabalık ve trafik var. Ambulansın geldiğini gören her sürücü o kıt imkânlarda ambulansa yol vermeye çalıştı. Ancak biri var ki, ambulans şoförüne de, diğer şoförlere sinirden de kan kusturdu diyebilirim. Hepimiz ambulansla inatlaşan sürücüyü uyarmak için çabaladık. Uzun uğraşlar ve kornalarla sorumsuz sürücüyü ikna edebildik ama o sürücünün umursamaz tavrı, insanlığın gittiği yönü bir kez daha sorgulamamıza neden oldu.

O ambulansta herkes olabilir. Kendisi de olabilirdi. Ölüm kalım savaşı veren onun bir yakını da olabilirdi.  O ambulansa birkaç dakika da olsa zaman kaybettiren bu insana doğru nasıl anlatılır, anlatılan doğrunun yaşamına tatbiki nasıl sağlanır bilmiyorum.

Toplum olarak gittiğimiz yön hiç de iç açıcı değil. Teknoloji gelişti ama insanlık değerlerimiz dibe vurdu. Sosyal medyada beğenilme hırsı, sosyal medyada en çok takip edilen olma hırsı insanlarda bencilliği ve yoksulluğu artırdı.

Geçtiğimiz günlerde bize belen bir bülteni okudum. Orada, ahlakın okullarda ders olarak okutulmasından bahsediyordu.  Aslında ahlakın okullarda okutulması, bu konudaki yoksunluğu ortadan kaldırmıyor. Ahlak, vicdan gibi insani değerler okulda değil ailede öğreniliyor.

Bu yüzden tüm aileler,  yetiştirdikleri çocuklara her zamankinden daha fazla ilgi göstermeli.