Kahraman Köktürk

  Kardeş olmak için illaki aynı anadan babadan doğmak gerekmez. İnsan öyle bir "kardeş" olur ki o "gönül bağı" bazen aynı kanı taşıdıkların ile kuramadığın bile olabilir. Benim de o "gönül bağı" "Kaya" gibi bir "Sultan" sayesinde oldu. 1970'li yıllarda "Köktürk" ailesi ile "Şimşek" ailesi arasında başlayan kardeşlik çok şükür çocukları ile de devam etti. Antalya-Ankara ve Kırşehir kardeşliği benim de öğrencilik yıllarımın eşsiz hatıraları arasına girdi.

  Ankara'nın soğuk ve sert gecelerinde içimi üşümekten kurtaran bir aile sıcaklığını Şimşek ailesi ile buluyordum. Kaya amcaların evinde misafir olurken beş tane yeni kardeşim olacağını yengelerim dahil onları bu kadar sevebileceğimi nereden bilebilirdim. Kaya amcaların evinde Levent ve Vedat ağabeylerim ile beraber kalabalık güzel bir aile ortamında idik. Ben evin en küçük oğlu Gayımhan ile aynı odada kalırdım. Gayımhan kardeşim o zamanlar ilkokul öğrencisiydi. Evin içerisinde bir tane de güzel sevimli bir torun dolaşıyordu. Adı Harun

  Harun Levent abimin ilk çocuğu idi. Canım sıkıldıkça Harun'u gezdirirdim. Kaya amcaların en büyük çocuğu Şirin Ablamın çocukları Rıdvan ve Dusuf diye takıldığımız Yusuf da takılırdı. Çocuklar ile Ankara Karşıyaka Camisinin altını üstüne getirirdik. Birde ben orada iken Vedat abimin ailesine Hatice Levent abime de Elif katıldı. İşte o Harun ne zaman büyüdü ne zaman evleniyor anlamadım. Benim gözümde hala elinden tutup gezdirdiğim yeğenim artık damat oluyordu. Beni kendi kardeşlerinden hiçbir zaman ayırmayan yengelik değil de öz ablalık yapan yengelerimden Zöhre Yengem davetiyeyi gönderince içim bir hoş oldu. Ki hem Vedat abimin eşi Dilek yengemde kardeşlik yapmıştır. Vay be dedim ne zaman büyüdün Harun.

  Düğün için yola çıktık. İlk gün Şirin ablamlarda kaldık. Kızım bende mutlaka gideceğim demişti. Şirin ablam "gel bakalım halam" diyerek karşıladı. Kızları sayesinde Ecem için güzel bir kuzenlik hikayesi orada başladı. Daha sonra oğlan evine geçtik. Sevgili Sümer Ezgü ağabeyimin kulakları çınlasın. Bizim yöremizin müziği "Cemilem" oynadık.  Harun ayakkabıları kaptırmamak için tavsiyelerimizi aldı. Kına gecesi sonrası ertesi gün geleneklere uygun olarak gelin almasını yaptık. Seğmenler eşliğinde Harun yeğenimin önünde kocaman Türk Bayrağını dayıları olarak taşıdık.

 Düğün salonuna gelini getirdikten sonra ben damadın amcası olarak takım elbiselerimi giydim. Salona girerken Levent abim ve Zöhre yengem beni karşılarken ve gelin tarafına "kardeşimiz" diye tanıtırken farkettim ki o kadar duygu yoğunluğu yaşıyordum ki.  Kırşehir geleneği olan damat kaçırma olayını bile yaşadık.  Düğün esnasında bizim Harun sazı eline aldı. Gelin kızımız bir Neşet Ertaş türküsü okudu ki. Allahım hem kaderinizi o türkü gibi güzel yapsın.

 Zöhre Yengem ve Dilek yengem gibi elti değil kardeş olun Elif ile. İnşa-Allah Levent abimin ailesine Zöhre yengem gibi saygılı gelinlik yapsın. Sizler benim güzel hikayemsiniz Allah hep Şimşek ailesi yanında olsun.