Gürsel Kaya

İsrail’in İran’a saldırısından sonra İran da İsrail’i beklenmedik şekilde bombalamaya başladı. İran’ı kağıttan kaplan olarak değerlendiren bazı analizciler, buna ben de dahil, İran’ın bu beklenmedik saldırıları karşısında açıkçası şaşkınlık yaşadılar. Her iki ülke de karşılıklı hava saldırılarıyla birbirlerinin önemli hedeflerini vuruyorlar. İsrail, ABD’nin şu ana kadar sıcak savaşa girmemesi nedeniyle hayal kırıklığı yaşıyor. Ancak ABD yoğun bir şekilde İsrail’e lojistik destek sağlıyor. Ne var ki gerek ABD gerekse İsrail aslında İran halkı üzerinde bir psikolojik savaş uyguluyor. Netanyahu Hamas’ın liderlerini ve önemli İranlı komutanlarını nokta atışıyla öldürdüğü ilk saldırıda İran halkına kahraman Fars halkı siz çok daha iyi şartlarda ve demokratik bir ortamda yaşamayı hak ediyorsunuz  ve biz sizin dostunuzuz diye seslenerek halkı molla rejimine karşı ayaklanmaya davet etmişti. Hala aynı yerde ve hala büyük bir umutla İran halkının molla rejimine karşı ayaklanmasını bekliyor. Asıl hedefi  İran’ı içerden devirmek. Bunun için Mossad ve CİA yoğun çaba sarf ediyor. 90 milyon nüfuslu İran’da 35 milyon Azeri ve 20 milyon Kürt nüfus yaşıyor. 10 milyon civarında da ağır molla rejiminden yurt dışına kaçan İranlı var. Böyle bir tabloda Netanyahu’nun beklentisi  çok da boş olmasa gerek. İran’da Azeri, Kürt ve Fars devletçikleri  kurmayı hedefleyen  İsrail’in  bu emeline ulaşması için ABD’nin mutlaka sıcak savaşa girmesi, hatta Türkiye’nin de bu savaşa sokulması gerekiyor. Türkiye’nin bu savaşa sokulması için de İncirlik’ten kalkan uçakların İran’ı bombalaması yeter de artar bir gerekçe olarak görünüyor. Böyle bir durum karşısında İran, tereddüt etmeden İncirlik’i  vurabilir. Bu da Türkiye’nin sıcak savaşa girmesi için önemli bir gerekçedir. İsrail kısa zamanda sonuç almayı seven bir yapıya sahip. Savaşın uzaması İsrail’in işine asla gelmez. İran ise savaşı ne kadar uzatırsa İsrail’i bir o kadar yıpratır. İsrail’in bir başka handikapı, kara harekatı. İsrail’in çok fazla kara harekatı kabiliyetine sahip olmadığı bilinen bir gerçek. Eğer bu savaşın sonunda İran’ı alt edebilirse kara harekatı işini ve öldürücü son darbeyi ABD’ye ve bölgedeki özellikle Kürt terör gruplarına bırakabilir. İran’ın ağır molla rejimini  ve terör örgütlerine, özellikle de PKK’ya verdiği destekleri asla tasvip etmememize rağmen, İran’ın parçalanması  bölgede büyük sorunlara yol açar. Özellikle Türkiye açısından hiç de olumlu gelişmelerin olmayacağı görünen bir gerçek. İran’daki Azeri nüfusla ilgili, daha doğrusu Güney Azerbaycan ile ilgili Azerbaycan’a nasıl bir taahhütte bulunuldu, bilmiyoruz. Eğer İran’da böyle bir parçalanma gerçekleşecek olursa, Türkiye İran’daki Azeri Türkleri ile ilgili önemli bazı adımlar atabilir. Elbette bunun altyapısı ve çalışmaları şimdiden yapılmalı. Gelin görün ki Türkiye’nin böyle bir adım atmasına başta ABD olmak üzere İsrail sıcak bakar mı, izin verir mi? Her ne şekilde olursa olsun Türkiye’nin asıl hedefi burnumuzun dibindeki  ve gün geçtikçe büyüyeceği  öngörülen bu savaşın bir an önce bitirilmesi. Türkiye ne yapıp edip arabuluculuğa soyunmalı ve bu ateşin kendisine sıçramasına engel olmalı. İsrail’in doymak bilmeyen iştihası ve kan dökme sevdası durdurulamaz ise, ateşi kucağımızda bulabiliriz, vesselam…