Gürsel Kaya

 Sanırım dünyanın hiçbir yerinde bizim kadar kendi kültürünü ve sanatını aşağılayan, hatta kendi değerlerine küfredip hakaret eden başka bir millet yoktur. Sanatın içine tüküren başka bir millet var mıdır acaba? Bu nedir Allah aşkına? Kültürün ve sanatın bir tarafında durup, diğer tarafını karalamak mıdır aydın olmak? Ya da aydın geçinmek?

Bazı edebiyatçı ya da sanatçı geçinen insanlara göre; Mevlâna, Moğol işbirlikçisi; Nazım Hikmet, vatan haini, Necip Fazıl gerici; Yahya Kemâl hovarda; İsmet Özel, eski komünist; Yunus Emre, bir garip meczup; Ziya Gökalp, ırkçı; Mehmet Âkif, yobaz; Halide Edip, Amerikan ve İngiliz işbirlikçisi; Tevfik Fikret, ateist; Şinasi, pozitivist; Yakup Kadri, realist; Nihal Atsız, faşist; Ahmet Arif, geçimsiz-küfürbaz;  Sezai Karakoç, Türk kelimesini kullanmamış; Sabahattin Ali, vatan haini; Ahmet Haşim, melânkolik; Can Yücel, alkolik; Divan şiiri ve şâirleri bize ait değil; Mimar Sinan, dönme; bilmem kim, sönme… Daha neler , neler… Atalım gitsin o zaman hepsini…

Nedir bu eleştiri adı altında yapılan karalama ve yok sayma? Kim sahip çıkacak bu değerlerimize? Kim aktaracak gelecek kuşaklara bunları? Siz kimsiniz kuzum  Allah aşkına? Bilim insanı değilsiniz, bu bir gerçek. Okuduğunuz üç beş kitap ve kulaktan dolma bilgilerle nasıl oluyor da karalayıp atıyorsunuz bu değerleri? Her biri tonlarca anlam ağırlığında binlerce dizeyi yazma gücünüz var mı? Ya da yüzlerce eseri? Bütün dünya insanlığının kabul edip baş köşede tuttuğu değerlerimizi bile bir çırpıda kötüleyip yok saymak, hangi akla hizmet? Mevlâna’yı bile cinsel içerikli sembollere sığdırmaya, Moğol işbirlikçisi bir hainmiş ya da Müslüman değilmiş  gibi göstermeye çalışmak, size, bu topluma ve bu topraklara ne kazandıracak? Tüm dünyaya insanlık, kardeşlik, dostluk ve barış mesajları veren Mevlâna’yı nasıl olur da kan emici, barbar Cengiz Han ile yan yana getirebilirsiniz? O Cengiz Han ki; on üçüncü yüzyılda, yetmiş yıla yakın bir zamanda Anadolu’yu (özellikle Sivas ve Kayseri’yi) ve Anadolu Türk’ünü kırıp geçiren, yağmalayan, yerini yurdunu talan eden bir vahşi. Hele hele “ Men bende-i Kur’anem eger can dârem/Men hâk-i reh-i Muhammed muhtarem/Eger nakl kuned cüz in kes ez güftârem/Bizârem ez u vez an suhen bizârem” (Ben yaşadığım müddetçe Kur’an’ın kölesiyim/Ben Muhammed Mustafa’nın yolunun toprağıyım/Biri benden bundan başkasını naklederse/ Ondan da şikayetçiyim, o sözden de şikayetçiyim)  diye haykıran biri, nasıl olur da Müslüman olmaz, Kur’an ile çelişir???

On yedinci yüzyıl Âşık Edebiyatı’nın en büyük temsilcisi olan Karacoğlan’ı sâdece bir hovarda bakış açısıyla değerlendiren bu anlayış, iyi bir anlayış değil maalesef. İyi niyetli hiç değil! Bırakın bu düşmanlığı, bu karalamayı. Ya da ayrıştırmayı.

Sanat ve sanatçı, aykırılıklarla yüklü kavramlardır. Bu aykırılıkların içinden uyumu ve güzellikleri seçebilmektir marifet. Kaldı ki uyumsuzluk ve çirkinlik de sanattır yerine göre. O nedenle kendi kültürel ve edebî değerlerinize düşman olmak yerine, bu değerlere sahip çıkmaya çalışın lütfen. Ve kendinizle barışık olmaya…

Sağlıcakla kalın…