Antalya'nın sadece Turizm ile değil; aynı zamanda kültür ve sanatla nefes alan köklü bir geçmişi vardır. Bu geçmişin en parlak simgesi ise kuşkusuz Uluslararası Antalya Altın Portakal Film Festivali'dir. Ancak bu yıl, 62.'si düzenlenen bu ihtişamlı buluşma, kalbimizde derin bir sızı, ruhumuzda ise büyük bir buruklukla perdelerini açtı.

- Muhittin Böcek'in Gıyabında Kutlanan Doğum Günü ve Festivalin Buruk Başlangıcı

​Festivalin açılış günü, tutuklu bulunan Antalya Büyükşehir Belediye Başkanı Muhittin Böcek'in 63. yaş gününe denk geldi. Partililerin, başkanın fotoğrafıyla pasta kesip, gökyüzüne bıraktığı kırmızı-beyaz balonlar ve güvercinler, hem kişisel bir dramı hem de festivalin üzerindeki siyasi gölgeyi acı bir şekilde resmetti. Bu durum, festivalin ruhuna siyasetin ne denli karıştığını gösteren, buruk bir başlangıcın en net simgesiydi.

​Geçmiş yıllarda adeta "yıldız yağmuru"na dönüşen, ulusal medyanın canlı yayınlarla taçlandırdığı geleneksel kortej ve açılış töreni bu yıl ne yazık ki tanıdık ünlü yüzlerin yokluğuyla dikkat çekti. Sanat ve protokol camiasının ilgisizliği, Altın Portakal'ın sanki öksüz ve sahipsiz bırakıldığı hissini yarattı. Koskoca Antalya protokolünün, yurt dışındaki en küçük etkinliğe dahi tam kadro katılırken, kendi şehirlerinin bu köklü ve marka organizasyonuna sahip çıkmaması, kabul edilemez bir vefasızlıktır. Ulusal medyanın görmezden gelmesi, canlı yayınların sadece ABB TV'nin internet yayınıyla sınırlı kalması ise bu ilgisizliğin acı bir yansımasıdır.

- ​Altın Portakal, Bir Yağlı Güreş Kadar "Marka Değeri" Taşıyamaz mı?

​Elmalı Yağlı Pehlivan Güreşleri'nin ağalık ihalesinin 21 Milyon 777 Bin Lira gibi astronomik bir rakama ulaşması, akla çarpıcı bir soruyu getiriyor: Altın Portakal'ın marka değeri, köklü bir yağlı güreş organizasyonu kadar dahi değil midir?

​Yağlı güreşlerde "Ağalık" makamının, etkinliğin finansal yükünü üstlenerek organizasyonun sürekliliğini sağlaması, Altın Portakal için de örnek alınması gereken bir model olabilir.

Sadece birkaç öneri : "Altın Ağalık" Sistemi: Festivalin ana finansman yükünü üstlenecek, saygın iş insanları ve kuruluşlardan oluşan, siyaset üstü bir "Altın Portakal Ağalığı" sistemi oluşturulabilir. Bu, festivalin bütçesini garanti altına alır ve belediye bütçesindeki dalgalanmalardan etkilenmesini engeller.

Turizm Sektöründen Zorunlu Katkı: Antalya'da yüzlerce turizmci ve otel var. Büyükşehir Belediyesi turizmden katkı almamasına rağmen, onlara her türlü hizmeti veriyor. Bütün bunlara rağmen, sektörün festivale sırt çevirmesi büyük bir ayıptır. Altın Portakal, sadece Antalyalı'nın değil, Antalya turizminin de markasıdır. Turizm gelirlerinden festivale zorunlu katılım payı veya büyük otellerden ana sponsorluk desteği talep edilmeli, bu katkılar yasal bir zemine oturtulmalıdır.

​ Hayatın gerçeği acıdır: "Varlığınızda yanınızdan ayrılmayan ve beslenenleri, yokluğunuzda yanınızda bulamazsınız." Korku dağları aşmış, sanatın ve kültürün de üstüne bir gölge düşürmüştür.

- ​Umut Işığı ve Vefa Borcu

​Tüm bu karamsar tabloya rağmen, Antalya Büyükşehir Belediyesi Başkan Vekili Büşra Özdemir ve ekibini, her türlü imkansızlık, siyasi gerilim ve moral bozukluğuna rağmen Festivali hayata geçirdikleri için yürekten kutlamak gerekir. Onların bu sanat aşkı ve direnişi, Altın Portakal'ın tamamen sönmesine engel olmuştur.

​Ancak yetkililere ve Antalyalı iş dünyasına son bir çağrımız var: Altın Portakal, siyasetin değil, Antalya'nın ve Türk sinemasının mirasıdır. Siyaseti bir kenara bırakın; bu köklü markaya Antalyalı olarak sahip çıkın!

Festivali, geçmişteki ihtişamına döndürmek, hepimizin boynunun borcudur. Aksi takdirde, bu buruk başlangıç, Antalya'nın kültürel hafızasında kara bir leke olarak kalacaktır.