Ömer Yetgin / BUGÜNLÜK

Geçtiğimiz günlerde Almanya’nın Nürnberg kentine yaptığımız 16 gazeteci meslektaşımla yaptığımız mesleki gezi ile ilgili gözlemlerimden söz etmek istiyorum.

            Anımsanacağı üzere Antalya Gazeteciler Cemiyeti ile Nürnberg Basın Kulübü kardeşliğinin 20. Yılı kapsamında geçtiğimiz hafta oldukça verimli bir ziyaret proğramı gerçekleştirildi.

  20 yıl önce  belleklerde şekillenen ve sonrasında da işbirliği protokolü ile hayata geçirilen bir gönül köprüsü projesinde Nürnberg, Bavyera, Münih gibi şehirlerde ziyaretlerimiz, toplantılarımız ve karşılıklı görüş alış verişlerimiz oldu.

            5 günlük gezide ziyaret ettiğimiz şehirlerin trafiğinden sosyal yaşamına kadar bir çok alanda farklılıklarını da gözlemleme fırsatı buldum.

            Nürnberg, Bavyera, Münih gibi şehirlerde gerçekleştirdiğimiz ziyaret ve temaslarda şehir kimliği, planlama, koordinasyon ve ulaşım gibi konularda karşılaştırma yapma imkanım oldu.

            Özellikle Nürnberg’deki yapılaşma modelini, ulaşım ve trafik eksenli çalışmalarını, tarım alanlarını gördükten sonra bazı konularda özeleştiri yapmamızın kaçınılmaz olduğunu gördüm.

            Öncelikle şe gerçeğin altını çizmek istiyorum. Çok sayıda Türk vatandaşın yaşadığı Nürnberg, Bavyera ve Münih gibi şehirlerde Türkiye’ye ve özellikle Antalya’ya karşı inanılmaz bir sevgi ve özleme tanıklık ettim.

            Hangi şehre gidersek gidelim Antalyalı olduğumuzu öğrendiklerinde ‘’Antalya çok güzel şehir; ama artık eski güzelliğinden de eser kalmadı’’ şeklinde yorumlara tanıklık ettim.

            ‘’Çok katlı binalar Antalya’yı mahvetti!’’ diyen gurbetçilere de sıkça rastladım.

            Antalya; yeşil dokunun ön plana çıktığı bir şehir. Tarih, doğa, deniz, kumsallar ve plajlar eşsiz güzellikte. 649 kilometre uzunluğundaki sahili ile benzersiz bir şehir..

            Tüm bunlar doğru.

            Ancak; Antalya hızla görsel kirliliğin uzantısında çarpık yapılaşmaya kaymış durumda…

            Nürnberg nüfus olarak Antalya’nın üçte biri oranında bir şehir. Yaklaşık 600 bin nüfusu var. Trafik sorunu yok, ulaşımı sistematik, görüntü kirliliği diye bir kavram yok!

            Nürnberg’de beni en çok etkileyen olgu tarım arazilerinin sanki aynı ustanın elinden çıkmış bir sanat eseri gibi…

            Kaderine terk edilmişlik yok, yeşil dokunun tüm tonları aynı yerde buluşmuş gibi… Planlı, düzenli ve sistemli bir tarım anlayışı var ve araziler son derece bakımlı.

            Tarihi dokuya büyük bir saygı var. Yerlerde çöp yok, kaldırım işgalleri yok, yayaya saygı var, korna sesi hemen hemen yok!

            Nürnberg’de yaşayanlar için bisiklet bir yaşam biçimi ve tutku haline gelmiş durumda. Sağlık için neredeyse tüm bireyler bisiklete biniyor. Bisikletler için özel alanlar oluşturulmuş. Trafikte karmaşa yok, ulaşımda sorun yok. Her birey kendi sorumluluğunun farkında ve cadde ve sokaklarda polis sayısı yok denecek kadar az.

            Gazeteci arkadaşlarımızla gezinin sonlarına doğru Nürnberg’de bir dinlenme merkezine gittik. İşletme sahibi yapay kumsal oluşturmuş ve sahil imajı oluşturmuş. Yapay kum taneleri serpiştirilerek sahil ambiansı yaratılmış. Deniz olmasa da sanki deniz kenarında şezlonglarda güneşleniyor havası yaratılan mekanda inanın adım atacak yer bulamadık. Her göl veya havuz kenarında Nürnberg’de yaşayanlar akın etmiş durumdaydı. Bavyera ve Münih’te de benzer görüntülerle karşılaştım.

            Bu görüntüleri gördükten sonra düşündüm; tüm bu faktörlerin çok daha fazlası ülkemizde ve dolayısıyla Antalya’da var. ‘’Neden kıymetini bilmiyoruz; ya da bilemiyoruz?’’

            Neden varlık içinde yokluk çekiyoruz?

            Aynı şekilde Nürnberg’de, Münih’te, Bavyera’da tabela kirliliği, kaldırım işgalleri diye bir şey yok! Çatılarda en küçük bir görsel kirlilik yok!

            Her yer karnaval havasında ve eğlencelerde, kutlamalarda asla  bir taşkınlık olmuyor…

            Sosyal yaşamı çok daha zengin, hareketli gördüğüm Nürnberg’de akşam ticareti ise saat 10 gibi sona eriyor. Alış veriş merkezleri ise saat 8’den sonra kapanıyor.

            Daha önceki yıllarda Avrupa ziyaretlerinde gördüğüm farklılıkları bir kez daha gördüm.  Nüfusu en az şehirden tutun da kalabalık nüfuzlu şehirlere kadar değişmeyen tek şey planlama ve kural…

            Her şey sistemli ve insanlar birbirine saygılı…

            Bu anlayış; önemli sorunların çözümünü de beraberinde getirmiş durumda…