Binali Efe / KONUK YAZAR

Trafik akışına uyarak direksiyon başında duygu yüklü bir Türkü veya aşkına kavuşamamış sevdalının dramını dile getiren bir şarkının namelerini dinleyerek kentin merkezine doğru ilerlemektesiniz…

 

Arkanızda acı acı ” siren” çalan ve içinde ölüm kalım savaşı veren bir insan taşıyan ambulansın sesini duyuyorsunuz! O an,  kanun, nizam gibi ne kadar kural varsa her şeyi unutur, ambulans içinde yatan hastanın siz veya aşkınız, sevdalınız, yavuklunuz, evladınız, ananız, babanız, kardeşiniz, akrabanız veya çok değer verdiğiniz bir dostunuzun olduğunu düşünerek içinizi bir hüzün kaplar hatta “Allah yardımcısı olsun” diye de içinizden dua edersiniz…

 

Her sürücü öyle mi? Tabi ki değil…

Yeni ehliyet almış tecrübesi olmaya biri ola bilir? Baba parasını yiyen, şımarık sürücü de ola bilir? Sonradan görme, ne oldum delisi olan biri de olabilir? Vurdumduymaz tipinde, sorumluluktan uzak “lay lay lomcu ” biride ola bilir? Alkol almış, kendini bilmez  “sarhoş” un biride olabilir?  Arabanın dört camını indirmiş, müziği sonuna kadar açmış “Batsın bu Dünya” şarkısını dinleyerek kendinden geçmiş olanlarda az değildir…

 

Hatta ehliyetsiz bir sürücü de ola bilir? Yukarıda söz konusu edinilen tipler, sadece Türkiye’de değil, insanın olduğu ve yaşadığı her ülkede üç aşağı, beş yukarı mutlaka vardır. Ancak, insanlıktan nasibini almış, yüreğinde merhamet ve şefk at taşıyan, ben de bir insanım diyerek evrensel insan ve hayvan haklarına saygı duyan. Herkes ama herkes hasta taşıyan ambulansa yol vermekle yükümlü ve zorunludur.

 

Hasta taşıyan, hayat kurtaran ambulansa yol vermek erdemdir. Her şeyden önce insanlık görevidir. Ambulans içinde, İlk yardım personeli doktor ve hemşire hastasını kurtarmak için can siper hane mücadele verirlerken, ambulans sürücüsü hastayı hasta haneye yetiştirmek için trafik de bulunan dikkatsiz, sorumsuz trafik kaide ve koşullarını bilmeyen sürücülerle adeta savaş halindedir. Ne yazık ki; “insan haklarından dem vuranların bazıları en fazla insan haklarına ihlal edenlerdir”! Hasta taşıyan ambulansa yol vermek için tüm dünyada olduğu gibi Türkiye de trafik kanunun da aynen şöyle denmektedir: 

 

“Siren sesini duyunca sağa çekilip durun, sol şeritteki araçlara yol açın, sol şerit boşalsın, ambulans oradan geçsin”. Bu kadar basit ve anlaşılır olmasına rağmen ne yazık ki her ambulans geçtiğinde aynı “curcunanın”  tekrar yaşaması hasta yakınlarının daha çok üzülmesine sebep teşkil ettiği gibi bazı hastalarda sırf bu yüzden hayatlarını kayıp etmektedirler.…

 

2000 yıları öncesi, tek gidiş ve ya gidişli gelişli yollar olmuş olsaydı bir şekilde sürücüleri anlamak mümkündü. Ancak 2000 yılı sonrası, Türkiye’nin şehir içi ve dışı tüm kara Yolları uluslararası standartla tam uygun olmamış olmasa da inkâr edilmeyecek kadar da mükemmeldir.  Anlaşıldığı gibi yolların gelişmiş olması sürücünün bilinç seviyesi ve anlayışıyla eş anlamda gelişmiş olduğunu göstermez.

 

 Türkiye Cumhuriyeti kimliğini taşıyan her hangi bir Sürücü’nün Trafiğe çıkışından bu güne kadar yüzlerce defa hasta taşıyan ambulansın siren sesini duyduğunda ne yapması gerektiğini halen bilmemesi son derece manidardır. Ayıptır , günahtır, yazıktır…