BİNALİ EFE / KONUK YAZAR

“Ya-Rabbim”?…

Türkiye Milleti olarak ne hallere düştük,

Halimiz perişan.

Bıçak kemiğe dayandı!.

Yeter artık, sabrımız kalmadı!.

Desek de her şey nafile!

Müslümanların, kıldığı namazlar, tuttukları oruçlar,  ettikleri dualar boşuna mı, yani?

Her gelen hükümet “bitecek bu zulüm” diyor ama bitmek bilmiyor.

Umutlalar bir bir uçup gidiyor…

Oyun içinde oyun var. Kim yazıyor, kim oynuyor belli olsa da, bir türlü oyun kurucuları bilinmiyor…

Ülkemizi kan gölüne, Ortadoğu’yu kan Denizine çeviren kan emici “ Vahşi kapitalizm” asalak, faşistler, bir türlü doymuyor! Elini yakamızdan çekmiyor…

Yıllar geçti nice koç yiğitlerimizi şehit verdik, yeter artık!

Her haber dinlerken şehit haberiyle sarsılıyoruz.

Üzüntümüzle kahır oluyoruz!

Analar ağlaşır, Babalar feryat eder, Gözyaşlarımızı içimize akıtarak haykırıyoruz…

“Ne zaman bitecek bu zulüm”

Ocaklar sönüyor.

Fidan gibi delikanlılar toprak altında hayalleriyle birlikte çürüyüp, yok olmalarına artık tahammülümüz kalmadı.

Gencecik gelinler kocasız, yavrular babasız kalıyor…

Babasızlığın, kocasız lığın, evlatsız lığın, kardeşsiz kalmanın ne denli acı olduğunu ancak o sofraya bir tabak eksik konduğunda, boğazınıza yemek düğümlenir acı ve ıstırap içinde boğulduğunda daha iyi anlarsınız…

O bir defa ölmüş ama siz bin defa ölürsünüz!…

Her şehit cenazesi sonrası klişeleşmiş  “ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ “ haykırışlarını bir de gidin de ŞEHİT Ailesine sorun bakalım, günde kaç defa ölüp, ölüp dirildiklerini?.

Ülkemizi yasa boğan ve yüreklerimizi param parça edip bizleri peri perişan eden şehit haberleri, artık sıradan bir şeymiş gibi görmek bizlerde bayağı alışkanlık yaptı…

Şehitler aileden, komşudan veya tanıdıklardan değilse eğer; sıradan bir olay sayıyoruz. Boşuna dememişler “Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar” ne kadar yerinde bir söz olduğunu, içine kor ateş düştüğünde daha iyi anlarsın…

Yetti artık. Devlet, Hükümet ve Millet bitirin artık bu rezaleti…