Ömer Yetgin / BUGÜNLÜK

            Eleştiri ve övgüde maalesef bir standart yakalayamıyoruz. Bu anlamda bir standart yakalamak için de hiçbir çabamız yok.

            Şurası bir gerçek ki eleştiriyi bu kadar kolay yapabiliyorken, doğru yapılan işlere de sırtımızı dönmek büyük bir eksiklik.

Diğer taraftan etrafımızdaki olup bitenleri “görmemek” ya da “görmezden gelmek” ciddi bir hastalığımız haline geldi!

            Yukarıda da vurguladığım üzere, eleştirirken de, överken de kantarın topuzunu kaçırıyoruz!

            Ne çektiysek ön yargılı bir yaşam biçiminden ve düşünce açmazından çektik, çekmeye de devam ediyoruz.

            Siyasi arenada da durum böyle, günlük yaşantımızda da…

            Belediye başkanlarının olumlu, pozitif ve üretken yapısını görmezden gelen ve her defasında “siyaseten” olaya yaklaşan seçmenden tutun da, konu hakkında görüş bildiren düşünürlere kadar, akademisyenlere, hatta biz gazetecilere kadar  maalesef durum pek iç açıcı değil…

            Hizmet konusunda “tarafsız” ve objektif olabilmek ne kadar önemli oysa…

            Tarafsız kalabilmek…

            Bir doğruyu tüm yalın haliyle görebilmek ve bunu toplumun geniş kesimlerine aktarabilmek…

            Ya da belirgin bir yanlışa “yanlış” diyebilmek.

            Toplumumuzun bu denli kutuplaştığı, gerginleştiği ve hoşgörü kavramını unuttuğu bir dönemde aslında hepimize büyük görev düşüyor.

            Görevin de ötesinde sorumluluk düşüyor.

            Birleştirici, bütünleştirici ve uzlaştırıcı kültürünü önemseyip, realiteye yönelmememizin artık “kaçınılmaz” hale geldiğini bir fark edebilsek…

            Özellikle belediye başkanlarının icraatlarına “önyargılı” yaklaşmak gibi ciddi bir eksikliğimiz var!

            Diğer taraftan günlük yaşantımızda karşılaştığımız sorunların çözümü ile ilgili olarak bu kentte yaşayanlar olarak hepimizin sorumluluğu olduğunu unutuyoruz.

            Sorunun parçası olmaktan vaz geçip çözüme katkı koyan bir anlayışı ve eleştiri kültürünü başarabilirsek bazı şeylerin değiştiğine tanıklık edebiliriz.

            Oysa; kronikleşmiş sorunlara odaklanacağımız yerde, çözülmesi daha kolay sorunları dert ediniyoruz.

            Bir vatandaş olarak, bir seçmen olarak olaylara ve yaşananlara gerçekçi bir gözle bakamadığımız sürece eleştirilerimiz de, övgülerimiz de çözüme katkı anlamında yarar sağlamaz.

            Sağlamıyor da…