Ömer Yetgin / BUGÜNLÜK

            Bazı sevgileri, saygıları anlatmaya sözcükler yetersiz kalır. Hangi sözcüğü ifade edeceğini, nasıl tanımlayacağını bilemez insan.

            Hele hele kaybettikten sonra geri gelmeyen varlıklar için ne sözlense, hangi dizeler oluşturulmaya çalışılsa ‘’yetersiz’’ kalır.

            Anne sevgisi sözcüklerle ifade edilemeyecek kadar kutsal, özge ve çok başka bir kavramdır.

            Koruyup kollayan, gecesini gündüzüne katarak evlatlarının üstüne titreyen anneler için ne söylense azdır.

            Tüm canlılar için durum aynıdır…

            Tüm canlılara baktığımızda anne koruyandır, besleyendir, tehlikelere karşı canını siper edendir!

            Yemeyen yediren, giymeyen giydirendir…

            ‘’Yuvayı dişi kuş yapar’’ sözü aslında ne kadar derin ifadeler içeren bir tanımlamadır.

            Dün Anneler Günü’nü bu duygularla kutladım.

            Yıllar öncesi kaybettiğim annemi yüreğimin derinliklerinde tekrar andım…

           Her Anneler Günü’nde içim burkulur, gözlerim dolar…

            Çünkü; yıllar önce kaybettiğim annemin acısı hala içimde bir yaradır.

            Bir sızı, bir kapanmaz boşluk…

            Ne yapsak da hakkını ödeyemeyeceğimiz annelerimizi tanımlamaya sözcükler yeter mi?

            Anne sevgisi; sevgilerin en kutsalı… Anne şefkati; tanımı imkansız, sözcüklerle ifade edilemeyecek kadar özge bir kavram…

            Hani özlü bir sözümüz vardır; “Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar…” Bu söz; çok özlü bir söz. Gerçeğin ta kendisi diye düşünüyorum…

            Hangi varlık; annelerimiz gibi üzerimize titrer?

            Yaşımız ne olursa olsun; annemizin gözünde hep küçük bir çocuk oluşumuzun nedeni nedir?

                        Peki annelerimizin değerini bilebiliyor muyuz?

            En önemlisi; yaşarken değerini bilebiliyor muyuz?

            Anneler; şefkati ve sevgisiyle yaşama renk katan, hayatı anlamlı kılan, zorlukları yok eden, özlemleri çevreleyen, üreten, yetiştiren, hayata hazırlayan, son nefesine kadar kollayan eşsiz varlıklar…

            Bu yüzden bir güne sığmayacak kadar engin sevgiyle anımsanması gereken iyilik melekleri onlar…

Anne  sevgisi; karşılıksız, yalansız, dolansız, hesapsız bir sevgi…

            Sözcükler böylesi bir gücü anlatmada yetersiz kalıyor.

            Dünyanın bütün servetini önüne yığsak, dünyanın bütün çiçeklerini derlesek, tüm güzel ve ışıltılı sözcüklerle onu ne kadar sevdiğimizi haykırsak yetmez…

            Çünkü; anne sevgisi karşılıksız bir şefkat sarması…

            Çünkü anne sevgisi; hesapsız, yalansız, dolansız, nedensiz bir sevgi…