Ömer Yetgin / BUGÜNLÜK

            31 Mart yerel seçimlerine artık çok az bir zaman dilimi kaldı…

Bu seçimler öncesinde benim dikkatimi çeken olgulardan birisi gürültü ve görüntü kirliliğinin yine gündemden düşmemesi.

            Bunun nedenlerinden birisi  adayların etkili propaganda için nedense halen seçim otobüsleri ve seçim şarkıları ile gürültü kirliliği yaratarak daha fazla oy alabileceğini düşünmesi…  Merkezden çok ilçelere yoğunlaşılmasına rağmen seçim zamanlarında adeta kaderimiz olan bu görüntü ve gürültü kirliliğinin devam etmesi son derece düşündürücü…

            Bugünlerde özellikle Büyükşehir noktasında ilçeleri deyim yerindeyse karış karış tarayan  belediye başkan adayları, il ve ilçe teşkilatının başkanları, kadın ve gençlik kolları seçimde en iyi sonucu alabilmek için hummalı bir çalışmanın içerisinde.

            Genel ve yerel seçimlerde ortaya çıkan gürültü kirliliğine öteden beri karşı çıkan birisiyim. Bu konuda daha etkili propaganda yöntemleri varken, tamamen insanları rahatsız etmeye ve israfa yönelik yapılan bu uygulama çağdaş bir uygulama değil…

            Artık bu konunun masaya yatırılması gerek.

            Gürültü kirliliği ve anlamsız bir masraf…

            Ne için?

            Daha çok oy için…

            Ben bu yöntemle seçmenin karar verdiğini düşünmüyorum.

            Kararsız seçmeni etkilemenin yolu “inandırıcılıktan” geçiyor.

            Yazılı ve görsel medyada ile miting alanları bu anlamda belirleyici olabilir.

            Ama; seçim araçları ile gürültü saçmak; siyasi egoları hoş tutmaktan başka bir şey değil!

            Seçim araçlarıyla bangır bangır mahallelerden geçen ve kulakları sağır edercesine gürültü saçan araçların etrafa yaydığı gürültü kirliliğini anlamakta zorluk çekiyorum.

            Bu durumdan “rahatsız” olan o kadar çok insan var ki!

            Ancak; gelin görün ki; bu uygulamayı savunan da çok insan var…

            “Beni rahatsız etmiyor, kimi ediyorsa gitsin o şikayet etsin!” diyen de var…

            Ne kadar çok seçim aracı görürse o kadar çok sevinen “fanatik seçmen” de var!

            Bunları anlamak gerçekten çok zor!

            Partilerinin başarısı ile övünürken, ay sonunu getiremeyen ve borç batağında yüzen insanları anlamak ve anlatmak çok farklı bir şey…

            Seçmen profili değiştikçe, eğitim seviyesi arttıkça ve özeleştiri yapma olgunluğu arttıkça bu açmazları aşabileceğiz.

            Ama bugünkü manzarada zor görünüyor…

            Seçmenle samimi diyalog, inandırıcılık, sevgi dili, barış dili, somut projeler, kaynakları verimli kullanma gibi faktörler ön plana çıkması gerekirken, ‘’Ne kadar çok vaat, o kadar çok oy alır’’ mantığı bakalım yerel seçimlerde karşılık bulabilecek mi?.