Binali Efe / KONUK YAZAR

KONUK YAZAR)
  Kurban Bayramı demek, hayvanı kutsal saydığın dini inançları gereği kesmektir, kan akıtıp Allaha yaranmaktır.

Halbuki Allah’ın ne kurbana ne de ette ihtiyacı olmadığı bir gerçektir.    Ancak, kesilen kurbanın akan kanı ile birlikte sahibinin günahları da bağışlanacağına inanılmaktadır. 
Kurban kesmek, etini dağıtmak sosyal bir proje olup, aylarca et yüzü görmeyen ailelere dağıtmaktır.

  Bazı mezheplere göre kurban kesmek vacip bazılarına göre de Sünni’dir.
Ebu Hanif’inin görüşüne göre vacip, Ebu Yusuf’un görüşüne göre sünnettir. 

  Müslümanların inancına göre (dişi olmayan) erkek hayvan kesmek daha önemlidir.

   Hz. Peygamber, kurban etini üçe taksim et diye buyurmuştur. Bir bölümünü yoksullara, bir bölümünü akrabalara, diğer kalan kısmını da ev halkına ayrılmasını tavsiye etmiştir.
Ama dinleyen kim?
İstisnalar hariç, kurban kesenlerin çok büyük bir kısmı, küpte kavurma, sucuk, salam veya derin dondurucuda saklayarak yıllık et ihtiyacını temin etmektedirler.
Özellikle zengin ve hali vakti yerinde olanların birçoğu kestikleri kurban veya kurbanları dağıtacağı komşuyu bulmakta zorlandığı herkesçe bilinmektedir.

   Kurban kesimleri her yıl olduğu gibi bu yıl da hayvanlara işkence edercesine bildik rezaletler yaşatacakları kesin gibi. Zira kurban kesmenin amaç ve şartlarını kavramayı binlerce yıl anlatılmasına rağmen bir türlü anlayamayanlar halen mevcuttur. 

Hâlbuki devlete bağlı din adamları her yıl kurban kesiminde nasıl yapılmasından tutun nerede ve niçin kesileceği hakkında yırtınırcasına anlatmalarına rağmen “eski tas eski hamam” devam etmekte adeta ısrar edilmektedir. 

Müslüman alemin de Kurban Bayramı geldiğinde; Tüm Hristiyan alemi pür dikkat kesilen kurbanlar hayvan haklarına aykırı kesildiklerini, hijyen ortamdan uzak, evde, sokakta, çocukların gözü önünde velhasıl akla hayale gelmeyen yerlerde kesildiği için gazetelere manşet, televizyonlara birinci haber olarak aktarılıyor.

İbadet ve inanç gereği kesilen hayvanların yerine hayır işlenecek o kadar yerler var ki saymakla bitmez. 
Mesela;
Peygamberimiz der ki: “Komşusu açken tok yatan bizden değil” 
Açları doyuracaksın, Çıplakları giyindireceksin, Kimsesizleri sevindireceksin, Okuma imkânı olmayanı okutacaksın, Hastalara, Yaşlılara, Kimsesizlere, Şiddete maruz kalan kadınlara, Çocuk esirgeme kurumu başta olmak üzere yetime, dula, Fakire, Fukaraya, Engellilere yardımını esirgemeyeceksin.

  Doğudan Batıya, Kuzeyden Güneye kadar ekmek bulamayan, çöplükten, Çöp Konteynerlerden karnını doyuranlar varken; senin kestiğin kurban, gittiğin haç makbul ve kabul olur mu bilmem? Ama, ben zekatımı, sadakamı ve kurban parasını yukarıda ihtiyacı olanlara vermeyi birinci derecede insanlık görevi olarak sayıyorum. 

  Türkiye Cumhuriyeti’nin en güvenilir Vakıf ve Derneklerine bağış yapmayı bir vatandaş olarak kurban kesmek, can almak, kan akıtma yerine aşağıda ki ismini yazmış olduğum Vakıf ve derneklere vermeyi daha uygun görüyorum. 
  Hacı Bektaş Veli Anadolu Kültür Vakfı, Cem evleri, Altı Nokta Körler Derneği, Otizim Derneği, Ashka, Türkiye Aile Sağlığı ve Planlaması Vakfı, Empati Derneği, iHAÇİKO, TEMA Vakfı, AKUT, Daruşşafaka, Türk Kızılay, Lösemili Çocuklar Vakfı, Türk Hava Kurumu, Türk Böbrek Vakfı, Türk Kalp Vakfı, UNICEF, Türkiye Korumaya Muhtaç Çocuklar Vakfı ve TSK Mehmetçik Vakfı gibi daha ismini yazamadığım kuruluşlara sizin de kurban parası karşılığı yardımınızı esirgemediğiniz taktirde en büyük insanlık görevini yapmış olursunuz.
Ancak sözde dindar görünen kurum ve kuruluşlara Kurban parasını bağışlamadan deriyi vermeden önce iyice araştırın.  
“Koç niyetine nefsinizi kesmiş olur ve vicdanen rahat edip huzura kavuşmuş olursunuz” …
Binali Efe