Ömer Yetgin / BUGÜNLÜK

 Özellikle pandeminin 2 yıla yakın bir sürede yaşantımızı  olumsuz olarak etkilenmeye  devam ettiği günümüzde  işsizlik rakamları hiç de iç açıcı değil!. Neredeyse her 5 kişiden birisinin işsiz olduğu ülkemizde yeni yatırımlara, istihdama ve en önemlisi üretime  gereksinim var.
Bu anlamda yüksek enflasyon ve işsizlik; özellikle son yıllarda ciddi travmalar yaratmaya devam ediyor.
Çoğu zaman esnaf siftah dahi  yapmadan dükkanlarını kapattığını söylerken, bir turizm şehri olan Antalya’da bile işsizlik oranının yüksek oluşu gerçekten düşündürücü…
 Şurası bir gerçek ki; işsizlik sorununu yıllardır yazarız, ve çizeriz… Bu sorun her yıl karşımızda durur.
 Her ne kadar işsizlik sorununa yüzeysel olarak: “İş  var, çalışacak kişi yok!” diye geçiştirilse de aslında üniversiteyi bitiren gençlerimizin bile harıl harıl iş aradığı bir ortamda bu sorunu öteleyemeyiz. 
Aslında  bu sözü bir çırpıda söyleyenler, ucuz işgücünden dem vurup kalifiyesiz olarak çalışma ortamına vurgu yapanlardır.
 Yani; üniversiteyi bitirmiş birisinin aldığı eğitim paralelinde neden iş bulamadığını açıklayamazlar.
 Üniversiteyi bitirmiş bir kişinin asgari bir ücretle özel sektörde iş aradığını görmek gerek. 
 Ya da asgari bir ücretle bir otelde çalışmasını öngörmek gibi…
 Nedense “işsizlik” gerçeğine çok fazla takılı kalmayız.
 Ya da kalmak istemeyiz.
 Maalesef işsizlik; satın alma gücünün düşüklüğü, yaşam şartlarının zorluğu acı gerçeklerimiz. Bu gerçekleri yok sayamayız… Hele hele bu pandemi döneminde sorunlarımız daha da arttı.
  
 Asgari ücretin yıllardır sorgulandığı ülkemizde bir kişinin maaşıyla bir evin geçindirilmesi imkansız artık.
 Ve işsizlik gerçeği…
 Yıllardan beri işsizlik sorunu ile baş başayız.
 Hiç düşündünüz mü? Üniversiteyi bitiren gençler; daha okulu bitirmeden kara kara düşünüyor.
 Üniversiteyi bitirmek; artık bir başarı değil!
 Aksine bir işe yerleşebilmek başarı!..
 Asgari ücretle çalışan çok sayıda üniversite mezunu biliyorum.
 Yarından umudunu kesen insanların bu anlamda eğitime  bakışı da, hayata bakışı da olumsuz.
 Böylesi bir tablonun etrafımızı sardığı  ortamda gerçekten konusunda uzman ve donanımlı gençlerin işsiz dolaşması  üzücü.
 Soruna bir de bu açıdan bakmak gerek. Yoksulluk sınırının 4 bin lira ile ifade edildiği ülkemizde kaç kişi bu parayı kazanabiliyor?
 Bunu da sorgulamak gerek.
 Hiçbir sosyal etkinliğe katılmayan, sadece ay sonunu getirmeye çalışanların bir de işsizlik kabusu ile yatıp kalkması ne kadar trajik bir ayrıntı!!!
Şurası bir gerçek ki  enflasyon oranları gerçek anlamda çarşı ve pazardaki fiyatlarla orantılı.
 Enflasyon ve işsizlik sorunu; birbiriyle yarışır biçimde ön planda olduğu sürece geleceğe dair olumlu bir tabloyu görmek olanaksız…
Dolayısıyla bu temel sorunların çözülmesi için yeni projelere ve daha çok üretim modeline gereksinim var.