Ömer Yetgin / BUGÜNLÜK

Planlama, program, üretim, teşvik, destekleme bilimsel verilerden yararlanma ve sektörler arası rekabet faktörü…

            Tüm bunları bir yaşam biçimi olarak ele alan ve tüm planlamasını bu değerler üzerinden yürüten ülkelerin ekonomilerinin ve yaşam seviyelerinin üst noktada olduğunu görüyoruz.

            Kaynaklarını verimli kullanma, potansiyellerini harekete geçirme, yeni iş kolları yaratma, aklı, bilimi ve kollektif  çalışma biçimini öncelikli hedefleyen bu ülkelerin sistemli çalışmalarının ürünü ise kişi başına düşen gelirle orantılı biçimde seyrediyor.

            Ülkemizin tarım, turizm, besicilik ve balıkçılık için ne kadar uygun özelliklere ve potansiyele sahip olduğunu görüyoruz. Bu potansiyeli gerçek anlamda harekete geçirme anlamında eksikliklerimiz var.

            Üretim ve üretimi teşvik etmek adına atılan her adımın bugünün ve geleceğin en önemli olgular olduğunu artık görmemiz gerekiyor.

Üretimi canlandırırken, tasarrufu ve verimliliği de en etkin biçimde kullanmalıyız.

                         “Tasarrufu geliştirmeliyiz ve yaşam biçimi olarak algılamalıyız” derken savurganlığı ön plana koyan anlayıştan olabildiğince uzak durmalıyız!

            Hatta benim de çevremde sıklıkla gözlemlediğim üzere,  tasarruf yapanı, gösterişten uzak duranı, verimliliği, üretkenliği ve savurganlığı kesinlikle reddeden kişileri eleştirenlerin sayısı bir hayli fazla.

            Böyle bir ortamda öncelikle kamu kurum ve kuruluşlardaki savurganlığı önleme ve bitirme noktasında öncelikle her bireyin bu konu hakkında sorumluluk sahibi olması gerek.

            Şurası bir gerçek ki, kişi başına düşen milli gelir bakımından pek iç açıcı konumda değiliz.

                        Artık bir an önce Resmi kurum ve kuruluşlardaki savurganlığa son verecek bir anlayışı tüm yönleriyle yaşantımıza sokmamız için hala geç değil…

            Tasarrufu bir bütün olarak ele almalı, yerel belediyelerle ilişkilendirmemeliyiz.

            Öte yandan tasarruf tedbirlerini zor şartlarda yaşam mücadelesi veren vatandaşla ilişkilendirmek de yanlış.

Ekonomik sıkıntılar içerisinde geçim mücadelesi veren insanlar zaten olabildiğince “tasarruf” yapıyor…

            Asgari ücretle geçinmeye çalışan, ay sonunu zor getiren, hatta borç alarak bir sonraki aya borçlanarak giren, temel tüketim giderlerinden feragat eden dar gelirli için zaten savurganlıktan söz etmek imkansız!

            Yani vatandaş olarak zor şartlarda geçim mücadelesi verirken, konuşmalarımızda gösterişi ve ihtişamı hoş gören bir yaklaşımı anlayamıyorum…

            Doğru da bulmuyorum.

            Bilimsel verileri esas alan, her sektörde rekabetçi, yenilikçi ve rasyonel projeler üzerinde yoğunlaşmalıyız.

                        Bir taraftan tasarruf ederken, diğer taraftan devletin tüm kademelerinde gereksiz harcamalara son verilmeli.

            Üretimi, verimliliği, tasarruf etmeyi teşvik ederken destekleyici kodumuzdan uzaklaşmamalıyız.